Δ. Ε. 22 ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ
ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ
ΘΕΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ :
Το κέντρο της Χριστιανικής Λατρείας. Οι ακολουθίες, οι τελετές και τα μυστήρια συνδέονται άμεσα μ’ αυτή.
- Συστήθηκε από τον ίδιο το Χριστό κατά τη διάρκεια του Μυστικού Δείπνου.
- Όλη η δράση και η διδασκαλία του Κυρίου ήταν μια προετοιμασία για την ιερή εκείνη στιγμή κατά το Μυστικό Δείπνο.
- Σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής (Ιουδαϊκό Πάσχα) και την αρχή μιας νέας εποχή (Ο Χριστός εγκαινιάζει το νέο και αληθινό Πάσχα).
Η ΘΕΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΚΑΙ
ΜΕΤΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΠΟΧΗ
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΠΟΧΗ
- Επανάληψη των πράξεων του Χριστού κατά το Μυστικό Δείπνο: προσευχή, ψαλμωδία, διδασκαλία, τέλεση της Θ. Ευχαριστίας (ευλογία άρτου και οίνου και κοινωνία όλων των πιστών).
- Πριν από τη Θ. Ευχαριστία: Δείπνο Αγάπης ( βραδινές ώρες).
2ΟΣ ΑΙΩΝΑΣ
- Η Θ. Ευχαριστία διαχωρίζεται από το Δείπνο της Αγάπης.
- Τελείται στους Τάφους των Μαρτύρων τις πρωινές ώρες.
- Επιστολή Αποστόλων – Ασπασμός της Ειρήνης- Ευλογία των πιστών- Ευχή Ευχαριστίας.
- Επίκληση Αγ. Πνεύματος ( για καθαγιασμό και μεταβολή Άρτου και Οίνου).
- Κοινωνία Σώματος και Αίματος του Χριστού από τους πιστούς.
2ος αιώνας : Δεν υπήρξε
σταθερό κείμενο για τις ευχές της Θ. Ευχαριστίας. Το περιεχόμενο των ευχών ήταν προϊόν ελεύθερης έμπνευσης.
4ος αιώνας: (Μετά τους διωγμούς): Καταγραφή
Προφορικής Παράδοσης, Πρώτα Κείμενα. Καταγραφές
ευχών για τη Θ. Ευχαριστία (λόγω των αιρέσεων) Λειτουργίες
με τα ονόματα των Πατέρων ( Μ. Βασιλείου,
Ιω.
Χρυσοστόμου)
Ο πυρήνας
παραμένει ο ίδιος ως σήμερα.
H
Λειτουργία
του Ιωάννη του Χρυσοστόμου τελείται πιο συχνά από όλες.