Δ. Ε. 16 ΑΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΖΩΗΣ

        (ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ- ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ-ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ- ΑΜΒΛΩΣΗ)

ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ

Οι μαθητές:  α) Να πληροφορηθούν για τις κυριότερες μορφές άρνησης και υποτίμησης της               ανθρώπινης ζωής. 

                        β) Να ενημερωθούν για τις ηθικές, κοινωνικές, και ανθρωπολογικές τους συνέπειες, όπως και για τη γενικότερη φιλοσοφία που προβάλουν.

                      γ) Να συνειδητοποιήσουν ότι στην Εκκλησία μόνο η αυτοθυσία είναι η υγιής άρνηση της ζωής, ως αντιπροσφοράς, και ότι το δικαίωμα της ζωής ανήκει σε όλους. Κανείς δεν μπορεί να κρίνει σε ποιους αξίζει και σε ποιους όχι.         

ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ

  Η ζωή είναι δώρο του Θεού στον άνθρωπο. Δεν υπάρχει από μόνη της αλλά προέρχεται από το Θεό, που ο Ίδιος είναι η ζωή.

  Η φθορά και ο θάνατος: Είναι οι τραγικότερες συνέπειες της πτώσης του ανθρώπου, της      απομάκρυνσής του από το θεό.

  Η ζωή δεν είναι δική μας, έγινε δική μας. Δεν μας ανήκει, αλλά μας χαρίστηκε. Δεν είναι          ιδιοκτησία μας, είναι δώρο θεού και χάρισμά.

ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ: Αποτελεί μια μορφή άρνησης της ζωής.

ΑΙΤΙΑ: απογοήτευση, αδυναμία χαρακτήρα, λιποταξία σε δύσκολες καταστάσεις, κακή      ψυχολογική κατάσταση, νοσηρή ιδιοσυγκρασία.

ΘΥΜΑΤΑ: Νέοι άνθρωποι και ευαίσθητοι χαρακτήρες(κυρίως)

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ: Την καταδικάζει ως: αυτοκαταστροφή του ανθρώπου, απιστία στο Θεό και την πρόνοιά του, απουσία χριστιανικής ελπίδας.

  Με την αυτοκτονία, ο αυτόχειρας αποχωρίζεται από την πηγή της ζωής, το Θεό, χωρίς να    έχει τη δυνατότητα μετάνοιας.

  Απαγορεύει να ψαλεί η νεκρώσιμη ακολουθία και να παραστεί ιερέας, εκτός αν προσκομιστεί ιατρική βεβαίωση ότι έπασχε από ψυχικό νόσημα.

  Ο αυτόχειρας αρνείται την διδασκαλία και τον τρόπο ζωής της Εκκλησίας.

ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ: Η προσφορά ζωής για σκοπούς ιερούς ή από αγάπη προς τον πλησίον του,                               στην προσπάθειά του να τον σώσει από κίνδυνο.

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ: Αποτελεί πράξη υψίστης αγάπης και προσφοράς προς τον  πλησίον(σύμφωνα με το παράδειγμα του Χριστού που  πρόσφερε ύψιστη θυσία στους ανθρώπους).

ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ: (ΕΥ + ΘΑΝΑΤΟΣ = ΚΑΛΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ)

            Ονομάζεται η ανώδυνη θανάτωση ενός ανθρώπου που υποφέρει από ανίατη ασθένεια, η οποία προκαλεί αφόρητους πόνους, για να απαλλαγεί από το μαρτύριο των τελευταίων ημερών, αφού δεν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας.

Υπάρχουν δύο είδη ευθανασίας: α)Ενεργητική: Χορήγηση θανατηφόρου φαρμάκου, διακοπή ιατρικής υποστήριξης.   β)Παθητική: Δεν προσφέρεται βοήθεια(διασωλήνωση,                                                             οξυγόνο) σε κάποιον ασθενή.

ΚΙΝΗΤΡΑ: α) Ανθρωπιστικά: Απαλλαγή από ταλαιπωρία.

                  β) Συμφεροντολογικά: Η μη επιβάρυνση των συγγενών από νοσηλείες, και η προσπάθεια να κληρονομήσουν ταχύτερα τον ασθενή.

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ: Την καταδικάζει και την θεωρεί φόνο, στην περίπτωση που η απόφαση παρθεί από συγγενείς ή αυτοκτονία, όταν ο ίδιος ζητά να θανατωθεί.

 ΑΜΒΛΩΣΗ

Ονομάζεται η τεχνητή (χειρουργική επέμβαση) διακοπή της εγκυμοσύνης.

Οι λόγοι που συνήθως γίνεται η άμβλωση:

1.    Νεανική ηλικία του ζευγαριού

2.    Η οικονομική ή ψυχολογική αδυναμία

3.    Η ύπαρξη σοβαρών προβλημάτων υγείας

4.    Ανώτερη βία (περιπτώσεις βιασμού)

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

  Απαγορεύει την άμβλωση ( 91^ος κανόνας Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου).

  Την ταυτίζει με το φόνο: Αφαιρείται η ανθρώπινη ζωή, ματαιώνεται ένα δώρο Θεού και       εκδηλώνεται περιφρόνηση του υποψηφίου γονέα προς ένα πρόσωπο( κυοφορούμενο παιδί).

  Δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα απρόσωπα:

1.    Δεν αρκείται στη Γενική απαγόρευση

2.    Πλησιάζει την κάθε περίπτωση ως ξεχωριστό περιστατικό (ξεχωριστός χειρισμός)

3.    Φροντίζει, με σεβασμό στην προσωπικότητα και τις συνθήκες ζωής του κάθε ανθρώπου, να ενισχύει τον άνθρωπο, ώστε να ακολουθήσει ελεύθερα το πνεύμα της Εκκλησιαστικής διδασκαλίας.

Ενθαρρύνει:

1.    Την εμπιστοσύνη στο δωροδότη Θεό

2.    Το αίσθημα ευθύνης

Την κατάλληλη και έγκαιρη προετοιμασία του ζευγαριού για τεκνογονία