Δ. Ε. 12 “ ΘΑΝΑΤΟΥ ΕΟΡΤΑΖΟΜΕΝ ΝΕΚΡΩΣΙΝ…”

ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ

Οι μαθητές:α) Να κατανοήσουν το νόημα της ζωής και του θανάτου για το Χριστιανό, μέσα από την εξέταση των κειμένων και τη συζήτηση.

                    β) Να αισθανθούν τη δύναμη της χριστιανικής ελπίδας, που ξεπερνά το γεγονός του θανάτου.     

                     

ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ

α) Το φοβερό μυστήριο του θανάτου.

Η ζωή: Είναι δώρο του Θεού, ο οποίος δημιούργησε τα πάντα “εξ ουκ όντων” και μας έφερε από την ανυπαρξία στην ύπαρξη.

Ο Θάνατος: Δεν είναι φυσική κατάσταση, αλλά αποτέλεσμα της πτώσης, της αμαρτίας.

Πνευματικός Θάνατος	Η διακοπή της σχέσης ανθρώπου με τον Θεό (αδρανοποιήθηκε η χάρη Του μέσα μας)
Σωματικός Θάνατος	Προκλήθηκε από τον Πνευματικό (διακοπή σχέσης με το Θεό). Αποτελεί Οικονομία του Θεού και ευεργεσία Του, για να μη γίνει το κακό αθάνατο.

β) Το νόημα του Θανάτου.

Σωματικός Θάνατος: Είναι διάσπαση της αρμονίας, διακοπή της συλλειτουργίας ψυχής και σώματος, πρόσκαιρος χωρισμός της ψυχής από το σώμα, μέχρι  τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου.

            Μετά τον Σωματικό Θάνατο:

            α) Το ανθρώπινο σώμα νεκρώνεται.

            β) Η ψυχή (που είναι άφθαρτη) θα ξαναενωθεί με το αναστημένο σώμα για να ζήσει μαζί του την αιώνια ζωή.

γ) Η ανθρώπινη “αθανασία” 

·         Η αθανασία είναι δώρο του Θεού / Ο άνθρωπος από τη φύση του δεν είναι αθάνατος.

Αθανασία	Δεν είναι απλή επιβίωση ή συνέχεια βιολογικής ζωής, αλλά μετοχή στον Παράδεισο”.
Παράδεισος	Είναι η αιώνια κοινωνία με το Χριστό στη “χώρα των ζώντων”

δ) Η μετάβαση από τον θάνατο στη ζωή.

·         Ο χριστιανός αντιμετωπίζει κάθε μορφή θανάτου με αισιοδοξία, αφού είναι σταθμός στη μετάβαση του ανθρώπου στην αληθινή ζωή.

·         Ο θάνατος ονομάζεται «κοίμηση»: Βιώνεται ως «μετάβαση» στην αληθινή ζωή. Ως ύπνος που περιμένει το ξύπνημα στην αιωνιότητα.