Δ. Ε. 7 «ΤΙΝΑ ΜΕ ΛΕΓΟΥΣΙΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ;»

ΣΚΟΠΟΙ – ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ

Οι μαθητές: α)  Να πληροφορηθούν συνοπτικά τα σχετικά με τις ιουδαϊκές αντιλήψεις, αιρετικές δοξασίες και ουμανιστικές θεωρίες που σκόπιμα ή αθέλητα παρερμηνεύουν το πρόσωπο του Ιησού.

β) Να ενημερωθούν περιληπτικά για τις σύγχρονες αντιλήψεις για το πρόσωπο του, συζητώντας την αξία και σημασία τους.

 γ) Να γνωρίσουν το χριστολογικό δόγμα της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, επιμένοντας στις ανθρωπολογικές και κοσμολογικές του συνέπειες. Ο Θεάνθρωπος Ιησούς σώζει την ανθρωπότητα και φανερώνει τη θεότητα, χωρίς να χάνεται τίποτα από τα μεγέθη αυτά και χωρίς να συγχέονται αιρετικά.

ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ

α) Παρερμηνείες ή λαθεμένες ερμηνείες για το πρόσωπο του Χριστού

            Ο Χριστός είναι:

1.    Προφήτης (Σαμαρείτισσα, μαθητές, σύγχρονοι Ιουδαίοι)

2.    Σφετεριστής- Διαστροφέας της μεσσιανικής προσδοκίας (Θρησκ. Άρχοντες)

3.    Ισχυρός Ηγεμόνας (Εθνικιστές Ιουδαίοι- Ιούδας)

β) Αιρετικές και Ουμανιστικές Θεωρήσεις του προσώπου του Χριστού

ΑΙΡΕΣΕΙΣ:Αμφισβήτησαν ή αρνήθηκαν τη θεανθρώπινη υπόσταση του Χριστού και προσπάθησαν, με το λογικό, να κατανοήσουν το υπέρλογο δόγμα της υποστατικής ένωσης.

ΤΡΟΠΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ: Συγγράμματα Πατέρων, Οικουμενικές Σύνοδοι.

ΚΥΡΙΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ

1.    ΧΡΙΣΤΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ:(Αρειανισμός, Δοκητισμός, Νεστοριανισμός)

2.    ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ: Άρνηση της Θεανθρώπινης Υπόστασης του Χριστού)

3.    ΟΥΜΑΝΙΣΜΟΣ: Απόρριψη των θαυμάτων, σκεπτικισμός για τη Θεία Του φύση.

4.    ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ: Ο Χριστός ως φορέας καλοσύνης(Ο γλυκύς Ιησούς).

5.    ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ: Κοινωνικός Επαναστάτης.

6.    ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: Η παρουσία του Χριστού _ Προσπάθεια του ανθρώπου να απελευθερωθεί από το σύνδρομο του «σαδιστή Πατέρα».

γ) Η Άποψη της Εκκλησίας

"Συ ει ο Χριστός Ο Υιός του Θεού του ζώντος" Απ. Πέτρος 

                                                                

·         Στο πρόσωπο του Χριστού ενώθηκαν οι δύο τέλειες φύσεις: Η θεία και η ανθρώπινη (Δ΄ Οικ. Σύνοδος, 451 Χαλκηδόνα)                          

·         Ο Χριστός:  1.  Ως Θεός: Ομοούσιος με τον Πατέρα. Είναι το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, σύναρχος και συναιώνιος με τον Θεό Πατέρα.

                          2.   Ως Άνθρωπος:Ιστορικό Πρόσωπο. Η γέννησή του όμως έχει υπερφυσικό χαρακτήρα.

·         Η υποστατική ένωση των δύο φύσεων, έχει:  1. Ανθρωπολογικές και 2. Κοσμολογικές συνέπειες.

1.    Ανυψώνει την ανθρώπινη φύση, για να φτάσει στη Θέωση.

2.    Εξαγιάζει την ύλη και τη δημιουργία.

ΣΚΟΠΟΣ: Η Σωτηρία του ανθρώπου και η αποκατάσταση των αρμονικών σχέσεων με το Θεό, τη φύση, τον συνάνθρωπο και τον εαυτό του.