Δ. Ε. 18 ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ, ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ

ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ

Οι μαθητές:α) Να γνωρίσουν το Περιεχόμενο της Κυριακής της Ορθοδοξίας.

                    β) Να κατανοήσουν την αναγωγική δύναμη των εικόνων στο πρωτότυπο.

                   γ) Να μυηθούν ( έστω κατά τρόπο εισαγωγικό) σε θέματα τεχνοτροπίας των

                       εικόνων.

                   δ) Να συνειδητοποιήσουν τη σημασία της εικόνας στην ορθόδοξη παράδοση

                       και στην προσωπική ζωή των πιστών.

      

ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ

ΕΙΚΟΝΕΣ: Απαραίτητες στη λατρεία. Παριστάνουν τα πρόσωπα της επουράνιας

                  Εκκλησίας.

ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΑ: Ο «πόλεμος» που ξέσπασε στους κόλπους της Εκκλησίας, που

                           αμφισβήτησε τη λατρεία των εικόνων.

        ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΑΣ

1.    Περίοδος Ισαύρων: Αμφισβήτηση των εικόνων

2.    Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος:Τιμητική προσκύνηση των εικόνων

3.    Λέων Ε΄Αρμένιος: Β΄ Φάση Εικονομαχίας

4.    Τοπική Σύνοδος Κών/πολης (843) (επί Θεοδώρας): Αναστήλωση των Εικόνων

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ:Η γιορτή που θεσπίστηκε για ανάμνηση  της αναστήλωσης

ΑΙΤΙΑ ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΑΣ (ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ)

·         Η επίδραση του Ιουδαϊσμού & του Ισλαμισμού στους Ισαύρους(Τόπος καταγωγής τους)

·         Οι υπερβολές των πιστών ( λάτρευαν το υλικό)

·         Η άποψη των εικονομάχων: Ο Χριστός δεν ζωγραφίζεται ( Θεότητα = Αθέατη και

                                                                                                                    Απερίγραπτη)

Η ΒΑΘΥΤΕΡΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ

•   Στην εικόνα του Χριστού, αναπαριστάνουμε το σαρκωμένο Λόγο. Προσκυνούμε το πρρόσωπό του, στο οποίο οι δύο φύσεις του είναι αχώριστα ενωμένες.
•   Οι εικόνες δεν είναι φωτογραφίες. Δεν είναι φυσική απεικόνιση.
•   Τα πρόσωπα φανερώνουν μια «μυστική» πραγματικότητα, τη δόξα του ουρανού.
•   Η τιμή δεν απευθύνεται στο υλικό αλλά « προς το πρωτότυπο διαβαίνει» (Μ. Βασίλειος).

Η ΕΙΚΟΝΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

ΠΡΩΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

§  Απλές, άτεχνες, συμβολικές παραστάσεις των εικόνων.

ΑΡΓΟΤΕΡΑ

§  Πλουτίζονται, ιστορούν και αφηγούνται τη ζωή του Κυρίου , της Θεοτόκου των Αγίων.

13^ΟΣ – 15^ΟΣ ΑΙΩΝΑΣ

§  Μακεδονική Σχολή: Εκπρόσωπος ο Μανουήλ Πανσέληνος.

§  Ζωηρά χρώματα, φυσικές κινήσεις, ρεαλιστικές και εξιδανικευμένες.

16^ος ΑΙΩΝΑΣ

§  Κρητική Σχολή: Εκπρόσωπος ο  Θεοφάνης ο Κρης.

§  Παραδοσιακή, πρόσωπα ασκητικά, συγκρατημένα, αυστηρά αλλά και υποβλητικά

     ευγενικά.

ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΑΙΩΝΕΣ

§  Επίδραση από τη Δύση.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΑΙΩΝΕΣ

§  Στροφή στην Παράδοση ( Φώτης Κόντογλου)